Jusznica deszczowa, mucha końska (Haematopota pluvialis)

RZĄD

Muchówki (Diptera)

RODZINA

Bąkowate (Tabanidae)

CECHY:

Długość ciała od 8 do 13 mm, tułów czarny, owłosiony z podłużnymi jasnymi pręgami. Oczy z opalizującymi kolorowymi paskami z przewagą koloru zielonego. Samce mają oczy połączone. Skrzydła brunatno-szare, nakrapiane, w stanie spoczynku złożone na odwłoku. Nogi czarne z białymi paskami. Aparat gębowy samicy przystosowany do przebijania skóry i wysysania krwi.

SIEDLISKO:

w miejscach o wilgotnej glebie, przy rzekach, jeziorach, stawach,

WYSTĘPOWANIE:

Na obszarze całego kraju, najliczniejszy z rodziny bąkowatych,

ROZMNAŻANIE:

W odróżnieniu od innych bąkowatych, larwy są lądowe, rozwijają się w dużej odległości od zbiorników wodnych. Samice składają jaja na nieużytkach, na polach uprawnych głównie na źdźbłach traw. Cykl rozwojowy larwy trwa długo ok. 1 rok. Stadium poczwarki trwa krótko.

POŻYWIENIE:

Larwy są drapieżne, samice odżywiają się krwią zwierząt stałocieplnych, uciążliwa dla ludzi, których nieustannie i niepostrzeżenie atakuje.

Bąk bydlęcy (Tabanus bovinus)

RZĄD

Muchówki (Diptera)

RODZINA

Bąkowate (Tabanidae)

CECHY

Wielkość 15 - 25 mm, tułów czarny pokryty złotymi włoskami, odwłok pasiasty, w środku widać skierowany do przodu słabo odznaczający się trójkąt. Latają z charakterystycznym głośnym brzęczeniem.  głowa duża i spłaszczona, oczy zielone lub fioletowe z paskami lub plamkami, krótkie czułki. Aparat gębowy samicy jest przystosowany do przybijania skóry i wypijania krwi.

SIEDLISKO

Lasy iglaste i mieszane, łąki, polany w pobliżu rzek, w pobliżu ssaków.

WYSTĘPOWANIE

W Polsce na obszarze całego kraju, także w Azji i Afryce,

POŻYWIENIE

Larwy drapieżne, polują na małe robaki i inne larwy. Samce pokarm płynny, głównie nektar i pyłek kwiatów, samice wypijają krew ssaków, najczęściej atakują pasące się bydło i konie. Jedna samica pobiera przy jednym wkłuciu ok. 0,2 ml krwi. Posiada aparat gębowy typu kłującego, wraz ze śliną wprowadzona zostaje w nakłute miejsce substancje zapobiegające krzepnięciu krwi.

ROZMNAŻANIE

Od czerwca do sierpnia, po wypiciu krwi samica składa jaja na roślinach. Larwy rozwijają się na bagnistych terenach, w wodzie, wilgotnej ziemi lub w gnijącym drewnie.


Gatunek podobny to bąk brązowy
Różnice:
- większy,
- bardziej odznaczające się trójkąty na odwłoku,
- jednolity brązowy kolor oczu.

Bąk brązowy (Tabanus sudeticus)

 

RZĄD

Muchówki (Diptera)

RODZINA

Bąkowate (Tabanidae)

CECHY

Największy przedstawiciel z rodziny bąkowatych. Ze względu na pasiasty odwłok przypomina osę. W przeciwieństwie do bąka bydlęcego ma bardziej widoczny rząd trójkątów na odwłoku, jest większy,a oczy ma duże koloru ciemnobrązowego.

SIEDLISKO

Pastwiska, polany leśne, ogrody.

WYSTĘPOWANIE

W Polsce jest dość pospolity,

ROZMNAŻANIE

Rozmnażają się od czerwca do sierpnia. Samica składa białe jaja na roślinach w miejscach wilgotnych. Białe jaja mają postać płaskiego pakietu. Larwy żyją na powierzchni ziemi.

POŻYWIENIE

Samce - pokarm płynny, głównie nektar i pyłek kwiatów, samice - krew bydła i koni, ludzi atakują bardzo rzadko.
Larwy bąka brązowego są wszystkożerne. Odżywiają się gnijącymi częściami roślin i drobnymi zwierzętami, zabijanymi toksyną wytwarzaną w aparacie gębowym.

Mszycznik (Syrphus vitripennis)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    

 

RZĄD

Muchówki (Diptera)

RODZINA

Bzygowate (Syrphidae)

CECHY:

Długość ciała 8 - 13 mm. Przypomina osę, potrafi zawisnąć w powietrzu nawet przy silnym wietrze. Smukłe ciało z nieregularnymi czarnymi, żółtymi i pozornie białymi (białe są włoski na żółtych paskach) paskami. Tułów złotozielonkawy z złotą tarczką na końcu. Oczy duże, u samców połączone na górze głowy. Nogi żółte, Na skrzydłach widać charakterystyczne żyłki. Okres występowania od kwietnia do października.

SIEDLISKO:

Najczęściej spotykany w lasach, na roślinach o płaskich kwiatach,

WYSTĘPOWANIE:

W Polsce wszędzie pospolity,

ROZMNAŻANIE:

samice bzygów starają się, by jajka, zostały złożone jak najbliżej dużych koloni mszyc. Żywot larwy trwa maksymalnie dwa tygodnie i w tym czasie larwa jest wstanie zjeść do 100 mszyc.

POŻYWIENIE:

Larwy jedzą mszyce i inne szkodniki o miękkim ciele, osobniki dorosłe żywią się nektarem i pyłkiem,

CIEKAWOSTKI:

Odgrywają ważną rolę w zapylaniu kwiatów i niszczeniu szkodników.

Bzyg prążkowany (Epistrophe balteata)

  

RZĄD

Muchówki (Diptera)

RODZINA

Bzygowate (Syrphidae)

CECHY:

Długość ciała 11 - 12 mm. Przypomina osę, potrafi zawisnąć w powietrzu nawet przy silnym wietrze. Smukłe ciało z nieregularnymi czarnymi, żółtymi i pozornie białymi (białe są włoski na żółtych paskach) paskami. Tułów złotozielonkawy z złotą tarczką na końcu. Oczy duże, u samców połączone na górze głowy. Nogi żółte, Na skrzydłach widać charakterystyczne żyłki. Okres występowania od kwietnia do października.

SIEDLISKO:

Na wsi i w miastach na roślinach o płaskich bogatych w nektar kwiatach,

WYSTĘPOWANIE:

W Polsce wszędzie pospolity,

ROZMNAŻANIE:

samice bzygów starają się, by jajka, zostały złożone jak najbliżej dużych koloni mszyc. Żywot larwy trwa maksymalnie dwa tygodnie i w tym czasie larwa jest wstanie zjeść do 100 mszyc.

POŻYWIENIE:

Larwy jedzą mszyce i inne szkodniki o miękkim ciele, osobniki dorosłe żywią się nektarem i pyłkiem,

CIEKAWOSTKI:

Odgrywają ważną rolę w zapylaniu kwiatów i niszczeniu szkodników.