sobota, 24 października 2015

Odorek zieleniak (Palomena prasina)


Odorek zieleniak Palomena prasina na kwiatku
Odorek zieleniak Palomena prasina na kwiatku


RZĄD

Pluskwiaki (Hemiptera)

RODZINA

Tarczówkowate (Pentatomidae)

CECHY

Wielkość 12 - 14 mm, ubarwienie ciała zielone, na zimę zmienia kolor na brązowy, cały pokryty czarnymi kropkami. spód ciała koloru jasnozielonego. Larwa jest trochę mniejsza i bardziej okrągła.

SIEDLISKO

Rośliny na obrzeżach lasów, w ogrodach, na roślinach uprawnych, na drzewach, na łąkach.

WYSTĘPOWANIE

Pospolity w całej Polsce, dobrze znany gatunek.

ROZMNAŻANIE

Owad składa jaja na początku lata na spodnich stronach liści. Są to małe sześciokątne złoża.


POŻYWIENIE

Sok z owoców jagodowych, winogron, sok z krzewów i drzew liściastych, krzewów owocowych, roślin strączkowych

CIEKAWOSTKA

W obronie przed wrogiem wydzielają silny odór z gruczołów znajdujących się na bokach części tylnej części tułowia.





Odorek zieleniak Palomena prasina na kwiatkuOdorek zieleniak Palomena prasina na kwiatku


Odorek zieleniak Palomena prasina larwa na liściu
Odorek zieleniak (Palomena prasina) Larwa
Odorek zieleniak Palomena prasina na kwiatku larwa
Odorek zieleniak (Palomena prasina) Larwa



niedziela, 18 października 2015

Łątka dzieweczka (Coenagrion puella)



RZĄD
Ważki (Odonata)

RODZINA
Łątkowate (Coenagrionidae)

Łątka dzieweczka (Coenagrion puella)
Łątka dzieweczka (Coenagrion puella) widok od spodu
CECHY:
rozpiętość skrzydeł do 5 cm. Smukłe ważki, samce niebiesko czarne, a samice zielono czarne. Na drugim segmencie odwoka widać znaczek w kształcie podkowy co odróznia je od nimfy stawowej. Osobniki dorosłe słabo latające, odpoczywają ze złożonymi skrzydłami. Skrzydła przeźroczyste, na ich końcach widać plamkę. Imagines latają od maja do września.

SIEDLISKO:
W pobliżu rzek, przy małych zbiornikach wodnych, na terenach bagnistych.

WYSTĘPOWANIE:
Często spotykany na terenie całego kraju.

ROZMNAŻANIE:
Kopulacja odbywa się w pobliżu wody na trawach, krzewach, w szuwarach. Samiec przyczepia się narządami analnymi do przedplecza samicy i nie puszcza jej nawet gdy ta składa jaja. Samice składa jaja w roślinność pływającą, samce w tym czasie stoją sztywno nad partnerką obserwując otoczenie. W razie niebezpieczeństwa odlatuje z partnerką.
Larwy są smukłe żółtawe lub zielonkawe, na końcu odwłoka posiadają trzy liskowe skrzelotchawki z których najdłuższa jest środkowa. Od kilku do kilkunastu miesięcy żyje w wodzie, potem wychodzi na brzeg i się przeobraża. Larwa pęka na grzbiecie i z wylinki wychodzi owad uskrzydlony.

POŻYWIENIE:
Larwy i osobniki dorosłe są drapieżne.











Łątka dzieweczka (Coenagrion puella) na świerku pospolitym
Łątka dzieweczka (Coenagrion puella)





sobota, 17 października 2015

Kwiatówka zmierzchnicowata (Myathropa florea)



RZĄD
Muchówki (Diptera)

RODZINA:
Bzygowate (Syrphidae)

CECHY:
Długość ciała 10 - 15 mm. Przypomina osę, potrafi zawisnąć w powietrzu nawet przy silnym wietrze. Smukłe ciało z regularnymi czarnymi i żółtymi paskami. Tułów owłosiony. Oczy duże, u samców połączone na górze głowy. Nogi żółte, zakończone na czarno, Na skrzydłach widać charakterystyczne żyłki.

SIEDLISKO:
Najczęściej spotykany w lasach, parkach ogrodach, łąkach, na roślinach o płaskich kwiatach.

WYSTĘPOWANIE:
W Polsce wszędzie pospolity.

ROZMNAŻANIE:
samice bzygów starają się, by jajka, zostały złożone jak najbliżej dużych koloni mszyc. Żywot larwy trwa maksymalnie dwa tygodnie i w tym czasie larwa jest wstanie zjeść do 100 mszyc.

POŻYWIENIE:
Osobniki dorosłe żywią się nektarem i sokiem wyciekający z drzew. Larwy rozwijają się w kompostownikach lub dziuplach zalanych wodą i żywią się martwą materią organiczną.






sobota, 3 października 2015

Koziułka warzywna, komarnica (Tipula oleracea)



RZĄD
Muchówki (Diptera)

RODZINA
Wodzieniowate (Chaoboridae)


CECHY:
Rozpiętość skrzydeł do 6 cm. Duży owad o smukłym i delikatnym ciele z długimi odnóżami, zazwyczaj szaro ubarwiony.Na przednich krawędziach skrzydeł znajdują się brązowe wzory. W czasie odpoczynku owad rozkłada skrzydła. Odwłok jest ostro zakończony.

SIEDLISKO:
Trawiaste tereny i zarośla w pobliżu wody,

WYSTĘPOWANIE:
Powszechny gatunek, występuje w całym kraju,

ROZMNAŻANIE:
Samica po kopulacji lata nisko i przysiadając na ziemi składa przez szpiczasty odwłok jaja w wilgotnej glebie.

POŻYWIENIE:
Larwy żywią się martwą materią organiczną (liście, korzenie i resztki roślin), Aparat gębowy osobników dorosłych przystosowany do przyjmowania wody, soków roślinnych i nektarów,

CIEKAWOSTKI:
W uwięzi szybko odrzucają odnóża,




wtorek, 18 sierpnia 2015

Jusznica deszczowa, mucha końska (Haematopota pluvialis)

Jusznica deszczowa, mucha końska (Haematopota pluvialis) gryzie człowieka

Jusznica deszczowa, mucha końska (Haematopota pluvialis) w namiocie pod folią


Jusznica deszczowa, mucha końska (Haematopota pluvialis) w szklarni
Jusznica deszczowa, mucha końska (Haematopota pluvialis) na belce w namiocie


Jusznica deszczowa, mucha końska (Haematopota pluvialis) gryzie mnie
Jusznica deszczowa, mucha końska (Haematopota pluvialis) na skórzeJusznica deszczowa, mucha końska (Haematopota pluvialis) złapana, widać łepek

RZĄD

Muchówki (Diptera)


RODZINA

Bąkowate (Tabanidae)

CECHY:

Długość ciała od 8 do 13 mm, tułów czarny, owłosiony z podłużnymi jasnymi pręgami. Oczy z opalizującymi kolorowymi paskami z przewagą koloru zielonego. Samce mają oczy połączone. Skrzydła brunatno-szare, nakrapiane, w stanie spoczynku złożone na odwłoku. Nogi czarne z białymi paskami. Aparat gębowy samicy przystosowany do przebijania skóry i wysysania krwi.


SIEDLISKO:

w miejscach o wilgotnej glebie, przy rzekach, jeziorach, stawach,

WYSTĘPOWANIE:

Na obszarze całego kraju, najliczniejszy z rodziny bąkowatych,

ROZMNAŻANIE:

W odróżnieniu od innych bąkowatych, larwy są lądowe, rozwijają się w dużej odległości od zbiorników wodnych. Samice składają jaja na nieużytkach, na polach uprawnych głównie na źdźbłach traw. Cykl rozwojowy larwy trwa długo ok. 1 rok. Stadium poczwarki trwa krótko.

POŻYWIENIE:

Larwy są drapieżne, samice odżywiają się krwią zwierząt stałocieplnych, uciążliwa dla ludzi, których nieustannie i niepostrzeżenie atakuje.

wtorek, 11 sierpnia 2015

Bąk bydlęcy (Tabanus bovinus)


Bąk bydlęcy (Tabanus bovinus)

RZĄD

Muchówki (Diptera)


RODZINA

Bąkowate (Tabanidae)

CECHY

Wielkość 15 - 25 mm, tułów czarny pokryty złotymi włoskami, odwłok pasiasty, w środku widać skierowany do przodu słabo odznaczający się trójkąt. Latają z charakterystycznym głośnym brzęczeniem.  głowa duża i spłaszczona, oczy zielone lub fioletowe z paskami lub plamkami, krótkie czułki. Aparat gębowy samicy jest przystosowany do przybijania skóry i wypijania krwi.
Bąk bydlęcy (Tabanus bovinus)Bąk bydlęcy (Tabanus bovinus)


SIEDLISKO

Lasy iglaste i mieszane, łąki, polany w pobliżu rzek, w pobliżu ssaków.

WYSTĘPOWANIE

W Polsce na obszarze całego kraju, także w Azji i Afryce,

Bąk bydlęcy (Tabanus bovinus) POŻYWIENIE

Larwy drapieżne, polują na małe robaki i inne larwy. Samce pokarm płynny, głównie nektar i pyłek kwiatów, samice wypijają krew ssaków, najczęściej atakują pasące się bydło i konie. Jedna samica pobiera przy jednym wkłuciu ok. 0,2 ml krwi. Posiada aparat gębowy typu kłującego, wraz ze śliną wprowadzona zostaje w nakłute miejsce substancje zapobiegające krzepnięciu krwi.

Bąk bydlęcy (Tabanus bovinus) ROZMNAŻANIE

Od czerwca do sierpnia, po wypiciu krwi samica składa jaja na roślinach. Larwy rozwijają się na bagnistych terenach, w wodzie, wilgotnej ziemi lub w gnijącym drewnie.


Gatunek podobny to bąk brązowy
Bąk bydlęcy (Tabanus bovinus)Różnice:
- większy,
- bardziej odznaczające się trójkąty na odwłoku,
- jednolity brązowy kolor oczu.

Bąk brązowy (Tabanus sudeticus)

 Bąk brązowy (Tabanus sudeticus)  siedzi na ziemi
 Bąk brązowy (Tabanus sudeticus) owad w locie






 Bąk brązowy (Tabanus sudeticus)  

RZĄD

Muchówki (Diptera)


RODZINA

Bąkowate (Tabanidae)

CECHY

Największy przedstawiciel z rodziny bąkowatych. Ze względu na pasiasty odwłok przypomina osę. W przeciwieństwie do bąka bydlęcego ma bardziej widoczny rząd trójkątów na odwłoku, jest większy,a oczy ma duże koloru ciemnobrązowego.

SIEDLISKO

Pastwiska, polany leśne, ogrody.

 Bąk brązowy (Tabanus sudeticus)  Bąk brązowy (Tabanus sudeticus)  Bąk brązowy (Tabanus sudeticus)  oczy owadaWYSTĘPOWANIE

W Polsce jest dość pospolity,

ROZMNAŻANIE

Rozmnażają się od czerwca do sierpnia. Samica składa białe jaja na roślinach w miejscach wilgotnych. Białe jaja mają postać płaskiego pakietu. Larwy żyją na powierzchni ziemi.

POŻYWIENIE

Samce - pokarm płynny, głównie nektar i pyłek kwiatów, samice - krew bydła i koni, ludzi atakują bardzo rzadko.
Larwy bąka brązowego są wszystkożerne. Odżywiają się gnijącymi częściami roślin i drobnymi zwierzętami, zabijanymi toksyną wytwarzaną w aparacie gębowym.








poniedziałek, 10 sierpnia 2015

Mszycznik (Syrphus vitripennis)

Mszycznik (Syrphus vitripennis)
Mszycznik (Syrphus vitripennis) zdjecie makro owada

Mszycznik (Syrphus vitripennis) przysiadający owad 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    

 

RZĄD

Muchówki (Diptera)


RODZINA

Bzygowate (Syrphidae)

CECHY:

Mszycznik (Syrphus vitripennis) widok od przodu na kwiatku z rodziny baldaszkowatychDługość ciała 8 - 13 mm. Przypomina osę, potrafi zawisnąć w powietrzu nawet przy silnym wietrze. Smukłe ciało z nieregularnymi czarnymi, żółtymi i pozornie białymi (białe są włoski na żółtych paskach) paskami. Tułów złotozielonkawy z złotą tarczką na końcu. Oczy duże, u samców połączone na górze głowy. Nogi żółte, Na skrzydłach widać charakterystyczne żyłki. Okres występowania od kwietnia do października.

SIEDLISKO:

Najczęściej spotykany w lasach, na roślinach o płaskich kwiatach,

WYSTĘPOWANIE:

W Polsce wszędzie pospolity,

ROZMNAŻANIE:

Mszycznik (Syrphus vitripennis) makro na baldaszkowatymsamice bzygów starają się, by jajka, zostały złożone jak najbliżej dużych koloni mszyc. Żywot larwy trwa maksymalnie dwa tygodnie i w tym czasie larwa jest wstanie zjeść do 100 mszyc.


POŻYWIENIE:

Larwy jedzą mszyce i inne szkodniki o miękkim ciele, osobniki dorosłe żywią się nektarem i pyłkiem,

CIEKAWOSTKI:

Odgrywają ważną rolę w zapylaniu kwiatów i niszczeniu szkodników.
Mszycznik (Syrphus vitripennis) na kwiatku z rodziny baldaszkowatych

środa, 5 sierpnia 2015

Bzyg prążkowany (Epistrophe balteata)

  Bzyg prążkowany (Epistrophe balteata)



Bzyg prążkowany (Epistrophe balteata)

RZĄD

Muchówki (Diptera)


RODZINA

Bzygowate (Syrphidae)

CECHY:

Bzyg prążkowany (Epistrophe balteata) na aksamitkachDługość ciała 11 - 12 mm. Przypomina osę, potrafi zawisnąć w powietrzu nawet przy silnym wietrze. Smukłe ciało z nieregularnymi czarnymi, żółtymi i pozornie białymi (białe są włoski na żółtych paskach) paskami. Tułów złotozielonkawy z złotą tarczką na końcu. Oczy duże, u samców połączone na górze głowy. Nogi żółte, Na skrzydłach widać charakterystyczne żyłki. Okres występowania od kwietnia do października.

SIEDLISKO:

Bzyg prążkowany (Epistrophe balteata) na liliachNa wsi i w miastach na roślinach o płaskich bogatych w nektar kwiatach,

Bzyg prążkowany (Epistrophe balteata) złapane przez pająka WYSTĘPOWANIE:

W Polsce wszędzie pospolity,

ROZMNAŻANIE:

samice bzygów starają się, by jajka, zostały złożone jak najbliżej dużych koloni mszyc. Żywot larwy trwa maksymalnie dwa tygodnie i w tym czasie larwa jest wstanie zjeść do 100 mszyc.


Bzyg prążkowany (Epistrophe balteata) złapany przez pająka krzyżaka POŻYWIENIE:

Larwy jedzą mszyce i inne szkodniki o miękkim ciele, osobniki dorosłe żywią się nektarem i pyłkiem,

CIEKAWOSTKI:

Odgrywają ważną rolę w zapylaniu kwiatów i niszczeniu szkodników.